Pazar, Ekim 24, 2010

Öyle bir geçer (mi) zaman ki?

Geçmiyor bu lanet olası ve baştan sona cenabet şehirde. Askerliğim bitip evime dönerken daha otobüse binerken haritadan sileceğim Çorum'u. Geldim geleli başıma gelebilecek her türlü şanssızlığı, aksiliği yaşadım. Askerlik adına her şey kötü gitti, gidiyor. Her ne kadar kısmen düzelse de, az da olsa rahat etsem de Kütahya'yı özlüyorum arıyorum. Çorum'un ilçesi Sungurlu'da Kapalı Cezaevi J. Karakolu'nda nizamiye çavuşuyum. Kötünün iyisi yani...Öyle ya da böyle bitecek bu çile!

Şükürler olsun ki son bir kaç aydır hayatımdaki tek olumlu güzellik olan, benim için köprüden önce son çıkış gibi tam anlamıyla kurtuluşum ve huzurum olan, sevgisinden ve samimiyetinden asla şüphe edemeyeceğim, çok iyi tanıdığım ve bildiğim, mutlu olacağımıza sonuna kadar inandığım biri var hayatımda. Allah nazarlardan saklasın, o olmasaydı çok daha zor olurdu buralar. Askerliğin düşmesini bekliyoruz artık ailecek (:

"Hayat böyle" işte...Bir bildiği var kaderin (:

0 yorum:

  © Blogger templates Brooklyn by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP